Sağlıklı Yaşam – Mehmet Toker “Tazelenme Üniversitesi” Yazıları…

1955 Aralık doğumluyum, 69 yıllık yaşam sürem geride kaldı 70’nci yaşımı sürüyorum. İyi bir ailede çocukluk geçirdim, gençliğim ve ergenliğim askeri okulda geçti. 14,5 yaşımda iken üniforma giydim. (bunu neden yazdım bu yazının saklı öznesini en baştan açığa çıkartmak için STRES) sizden ay hesabıyla büyük ve bir üst sınıfta olan öğrenciye “efendim, bozulmuş haliyle efenim demek zorunluluğunu burada okumayı kesip biraz düşünün lütfen. O ortamda olmadığınız için yine zor gelecek. Biraz somutlaştırayım, en sıradan bir örnek;  alt sınıflar üst sınıfları görünce yanlarından geçerken elle selam verirler, üst sınıf şayet selamınızı beğenmez veya selam verdiğiniz farketmez, görmez ise numaranızı alır, nöbetçi öğrenciye verir gece yat taburu (etütten sonra yatmaya gitmeden önce yapılan bir tür seromoni/ritüel) sayım yapılır, gündüz çeşitli nedenlerle kusur, hata yapılan öğrencilere ceza talimleri yaptırılır en çok uygulananı elleri ileri uzatıp dizleri kırıp beklemek gibi. En sonunda bir marş ve İstiklal Marşı söylenir ve yatakhaneye gidilir. Bir anımsatma üçüncü sınıf öğrencisi 16,5 – 17 yaşında. Her gün farklı bir öğrenci o gün için “Kemer Nöbetçisi” olur, derslere girmez Nöbetçi Subay yardımcılığı yapar. Ayrıca bir Sağlık Nöbetçisi ve İkmal Nöbetçisi öğrencileri olur. Sağlık nöbetçisi o gün revire çıkanları belirler, revire götürür getirir ilaç takibini yapar, İkmal nöbetçi öğrencisi de mutfak ve kumanya işleriyle ilgilenir, kumanyalığın anahtarı onda durur, ahçı malzemeye ihtiyaç duyarsa o kapıları açar verir. Böylece daha öğrencilikten sorumluluk almayı, işleri programa göre yapmayı, düzeni sağlamayı uygulayarak öğrenirdik.

Bodrum-25-26-Kampusumuze-Bekliyoruz-bahçeşehir

Turgutreis_Kampus_şubat-2025_Erken Kayit

vodafon_içkale_19_şubat_2024

bodrum-sokak-haber-youtube-abone

Bu bir günlük stres bile ömre bedel iken 3 yıl Deniz Lisesi, 3 yıl Deniz Harp Okulu. Buyurun, adını siz koyun. Şikayet olarak yazmadım, zaten o günlerde bunları yaşıyorduk farkında olmadan nefes alıp vermek gibi. Daha sonra ilerde nefes alıp vermek bir sorun olduğunda ancak ayırdına/farkına vardığımız gibi.

Spor yaptık, planlı programlı yaşadık, iyi beslendik. Bakın size çok kişinin bilmediği bir şey daha anlatayım. Askerlikte bir askerin/öğrencinin beslenmesi günlük kalori ihtiyacı temel alınarak planlanır. Tüm menüler en az bu kalori karşılanacak şekilde hesaplanır ve malzeme gereksinimleri ortaya çıkar, et, sebze, süt, peynir vb. gibi. Üstelik ben birde hem basketbol oynadım, hemde atletizm yaptım sürat koşuları koştum, Lisede ve Harp okulunda Atletizm takım kaptanlığı yaptım. Kısaca sağlıklı güçlü ve başarılı bir eğitim, öğretim süreci yaşadım. Bu arada çok sonra ortaya çıkacak ki sıkı da “stres” yüklemesi yapmışım.

Uzun bir zaman atlaması yapıyorum, subaylıktan ayrıldım, kendi seçimimle Marmaris’e yerleştim, bir iki iş değiştirdim ki hepsi deniz üstüne idi. Sonunda 15 yıl sürecek “Sigorta Eksperliği” işine başladım. Farkında değildim doğal olarak sonun başlangıcıymış meğerse…

Şöyle bir iş bu sigorta eksperliği; milletin derdini, sıkıntısını, üzüntüsünü, hatta felaketini, yıkımını paratoner gibi üstünüzde topluyorsunuz. Haaa, tüm eksperler böyle midir? Hepsi değil, bir yapı meselesi, aşırı titiz, hassas iseniz kendinizden yemeğe başlıyorsunuz. Üstüne üstlük bu yoğun iş yüküne birde uzun süreli araba kullanma, düzensiz beslenme ve haftanın 7 günü hatasız eksiksiz rapor yazmakta eklenince “yandı gülüm keten helva”.

Bir zaman atlaması daha yapıp, sonun sonuna gelelim; Bir gün yorgunluk ve soğuk algınlığı ile dahiliye doktoruna gidiş, Kardiyologa sevk, kısa süreli bir yatış, ileri tetkik için İstanbul’a gidiş bu sefer uzman bir hastanede anjio ve yatış, ileri tetkikler sonuç “Kalp Yetmezliği” teşhisi ve “Kalp Destek Cihazı” takılması önerisini kabul etmemle birlikte zorlu bir ameliyatla kalbime bitişik bir pompa vücudumun içine monte edildi, bir elektrik kablosu ile pil çantasına bağlandı. Bu pompa kalbimin sol karıncığındaki temiz kanı çekip, basınçlandırıp aort damarına basıyor. Kesin bir sayı bilgisi-ne ulaşamadım ama yuvarlak olarak ülkemizde 500 kadar kişi de bu cihaz var. Şu an itibariyle iyiyim. Kısaca mutlu son.

Özetin özeti; hiç sigara içmedim, çok sigara içilen yerlerde bulundum, deniz üstünde çalıştım, çok uzun süreli yöneticilikler, kaptanlıklar ve eksperlik yaptım ve vardığım nokta “kalp yetersizliği” oldu.

Sonuç; bunca olaydan sonra edindiğim ders, hayatımın son dönemi hariç (iş işten geçtikten sonra) stres yönetimi konusunda hemen hiçbir şey bilmediğim oldu. Hala da bildiğim söylenemez, haberleri 15 dakika izlemek, bir gazete okumak yetiyor.