Fatih Bozoğlu Kalp Operasyonu Geçirdi
Bir süredir maruz kaldığı stresli hayata kalbi daha fazla dayanamayan sevgili gazeteci dostumuz Fatih Bozoğlu Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Hastanesi’nde bir operasyon geçirdi.
Herşey aslında 10 yıl kadar önce başladı. bazı görüşmeler için bulunduğumuz Ankara’dan İstanbul’a dönerken araçta yanımda kalp krizi geçirmiş ve Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Hastanesi’nde yapılan operasyon ile 4 damarına stent takılmıştı. O günden beri yediğine içtiğine çok dikkat ediyordu. Haftada 2-3 gün mutlaka balık yiyor, sofrasından salatayı eksik etmiyordu. Arada 1-2 kadeh içse de asla ölçüyü kaçırdığına şahit olmadım. Sigarayı zaten uzun süre önce bırakmıştı. Yaz kış yüzüyor, yürüyüşünü ihmal etmiyordu. Tanıyanlar bilir, çok hareketli adamdır Fatih.
Fakat memleket, hele biraz da olanlara karşı ilgisiz ve gamsız biri değilseniz, stres yuvası. Son 1-1,5 yıldır seçimlerdi, gazeteci tutuklamalarıydı, ekonomik krizdi derken… Bir de üzerine 15 yıllık emeğini geride bırakıp “Bodrum Sokak Haber” adıyla hayatında yepyeni bir sayfa açmanın stresi eklenince… Kalp ister istemez tekledi…
Neyse ki Muğla Sıykı Koçman Üniversitesi Hastanesi’ndeki doktorlarımızın mahir elleri sevgili Fatih Bozoğlu dostumuzun imdadına yetişti ve sağlığına kavuşturdu. Kendisi şimdi evinde dinleniyor.
Bu gibi günlerde insan fazlasıyla duygusal olur, kendi kendisiyle kalıp düşünmeye ve hayat muhasebesi yapmaya başlar. Sanıyorum Fatih de bu aşamada. Sosyal medya hesaplarında bir teşekkür mesajı paylaşmış. Aşağıda okuyabilirsiniz.
Kendisine çok geçmiş olsun, diyorum. Eminim bu rektifiyeden sonra eskisinden daha da güçlü bir şekilde aramıza katılacak ve aklındaki projeleri yerine getirecektir.
Başar C.Münir
Fatih Bozoğlu’nun teşekkür mesajı şöyle:
DOSTLARIM İYİKİ VARSINIZ…
Bodrum Mutfak sahibi Mustafa Güneri’nin sık sık söylediği bir söz vardır “HAYAT DOSTLARLA GÜZEL”
Ekim ayından bu yana sağlık sorunlarım nedeniyle oldukça sıkıntılı günler yaşadım ve gerçekten “hayat dostlarla güzel” cümlesini sık sık söyledim.
10 yıl önce birkaç kere kalp krizi geçirmiştim. Damarlar tıkanmış dediler ve Abant İzzet Baysal Üniversitesinde bir sene arayla iki operasyon yapıldı. O zaman beş stend takmışlardı. Her şey yolunda gidiyordu aslında. Çelik gibi damarlarım var diyordum.
Kendimce iyi beslenmeye çalışıyordum, Bodrum’da olmam büyük bir avantajdı. Kendi tuttuğum balığı, pazardan aldığım otlar ile yaptığım yemeği yiyordum. 2023 Ağustos ayında Mehmet Tosun ile birlikte Ağrı Dağı’na bile çıkmıştım. Ağrı dağı zirvesine 130 metre kala kalbim bana şöyle bir mesaj göndermişti;
-Yaş olmuş 57, birkaç kere kalp krizi geçirmişsin, napıyon usta? Sen kendini ne sanıyorsun?
Ben ise kalbimin bu uyarısını dinlemedim (!) ve normal yaşamıma devam ettim. Yaz kış neredeyse her gün ya da haftada 3-4 kere 1-2 saat denizimizde yüzmeye devam ettim. 31 Aralık’ta deniz sezonunu kapatıp 1 Ocak’ta sezonu açtım. Haberden habere zıplayıp durdum.
2024 yılı başında da yaşamımda önemli bir devrim oldu.
Seçim süreci filan derken fark ettiğim ama kendime çaktırmadığım bir yorgunluk vardı. Efeliğe bok sürdürmüyordum yani. Sanırım 2022’den bu yana da kontrollerimi aksatmıştım. Takki hem doktorum hem de yakın dostum Fikret Mert Acar’a bir ziyaret ettiğimde “Hadi gel seni bir kontrol edelim. Bakalım ne durumdasın…” diyene kadar. Ben hala “Zımba gibiyim…” diyerek kuyruğu dik tutmaya çalışıyordum. Lakin Doktor Mert Acar benimle felsefe sohbeti yaparken bir sıkıntı olduğunu gözlemlemiş. Adam gözümden, konuşmamdan anlamış.
Muayene sonucunda “Usta durum kritik bir sıkıntı olabilir. Sintigrafi tomografi çekelim. Duruma bir bakalım….” dedi.
-“Tamam…” dedim çıktım.
Bildiğiniz üzere Mert Acar Acıbadem Hastanesinde ve ben özel hastanede tedavi olabilecek bir varlığa sahip değilim. Özel sigortam da yok. Emekli bir adamım.
Ben de devletin bana verdiği haklarımı kullanmak üzere Muğla Eğitim ve Araştırma Hastanesine gittim. Sağolsun meslektaşım cevval gazeteci Kenan Gürbüz yardımcı oldu. Randevu işlerimi hallediverdi.
“Burada çok önemli bir dostluk öyküsünü de anlatmadan geçmeyeceğim; Muğla’ya gideceğim ve sabah 8:30’da hastanede olmam lazım. Ya akşamdan gidip otelde kalacağım ya da sabah erkenden Muğla’ya gitmem gerekli. Arabam olmadığı için motorla gitmeye karar verdim. Akşam Murat Özyaba aradı. Sohbet ederken durumu anlattım sabah motorla Muğla’ya yola çıkacağımı söyledim Olmaz filan dedi ama ben de konuyu kapattım. Sabah 6 gibi kalktım hazırlığımı yaptım, evden çıktım motorumun yanına geldim bir baktım Murat gülümseyerek sesleniyor; “Birader hadi gel Muğla’ya bir ki…” İşte o an “Hayat dostlarla güzel” demenin tam zamanıydı…”
Tahlillerimi yaptırdım sanal anjio, sintigrafi, tomografi vs. çektirdim. Sonuçlar çıktı. Mert Acar takip etmiş. Sonra telefonla bana bilgi verdi dediki;
“Arkadaş durum kritik. Damarlar tıkalı. Hemen operasyon gerekiyor…”
Bu bilgileri verirken yanımda BESİAD geçmiş dönem başkanı Neslihan Nazlıoğlu vardı. Sağolsun bana sormadan hemen telefona sarıldı arkadaşlarını aradı ve Muğla Eğitim ve Araştırma Hastanesinden randevu aldı. İşte gene “hayat dostlarla güzel” demenin yine tam zamanıydı…”
4 Aralık’ta Prof. Dr. Fatih Akın ve asistanları ile birlikte bileğimden girip kalbime ulaştılar ve damarın birini açtılar. Gerçekten çok ilgilendiler.
Prof. Dr. Fatih Akın ve ekibine çok teşekkür ediyorum.
Varolsunlar.
Sonra diğer damar için yine çeşitli tahliller tomografiler süreci. 21 Şubat günü yeniden hastane yolları. Varolsun evladım Özgür Devrim ben gelmene gerek yok desem de koştu geldi. Başar Cudi Münir İstanbul’dan geliyorum dedi, Şenol Cömert, Alp Arbak, Murat Özyaba biz seni götürüp, getiririz dediler. Ama en dikkat çekeni Nurettin Bilgi’nin mesajıydı; Babası yoğun bakımdaydı ve arayıp; “Fatih bana ihtiyacın varsa hemen geleyim…” demesiydi. Benim operasyona girdiğim saatlerde Nurettin babasını kaybetti.
Varolsunlar.
Bu güne kadar hep yalnız hallettiğim için hastalıklarımı, bu yaşananlardan dolayı çok duygulandım doğrusu.
21 Aralık günü Prof.Dr. Fatih Akın ve ekibi tam üç saat boyunca süren çok zor bir operasyon ile kalbimin damarlarını açtılar. Ben acıya dayanıklı bir adamım ama inanılmaz bir acı çektim. Sonuç olarak Prof. Dr. Fatih Akın hoca ile öğrencileri sayesinde kalbime normal kan akışı başlamış oldu.
Varolsunlar…
Çoğunlukla stresten kaynaklı olan bu süreçte hasbelkader haberi olan dostlarım beni yalnız bırakmadılar. Kimseye haber vermediğim için beni affedin. Herkesin işi var gücü var. Elbette çok ihtiyaç olduğunda dostlarıma haber vereceğim. Dostlarımın bana ihtiyacı olduğunda da onlar haber verirler.
Yılmaz Özdil aradı dün “Takipteyim seni. Bir şeye ihtiyacın var mı?” diye sordu. Can Pulak “Geleyim mi? Refakat edeyim mi?” diye sordu. Bu yazıyı yazmadan az önce Kısmet Lokantası Orhan ağabeyim sevdiğim yemeklerden alıp gelmiş evime ziyarete.
Çok duygulandım gözlerim yaşardı. Yaşlanıyorum galiba bu aralar çok sulugöz oldum. Tam o sırada bir arkadaşım daha aradı. Gözünden ameliyat olmuş, hasta yatağından arayıp “Bir ihtiyaç var mı?” diye soruyor.
Ben böyle can dostlara sahibim işte.
Ezcümle; Şimdi evimde dinleniyorum.
Ahmet Ümit’in son kitabı “Yırtıcı Kuşlar Zamanı” kitabına başladım.
Yeniden izlemek istediğim birkaç film vardı onları izleyeceğim. Gerçek bir hayat hikâyesinden alınmış olan ve arkadaşlığın, bağlılığın, vefakarlığın bu kadar iyi oynandığı, müziğin filmle bu kadar iyi bütünleştiği sayılı filmlerden biri olan Kelebek filmini yeniden izleyeceğim önce.
Sonra Sevginin Gücü (orijinal adı: Léon: The Professional) izleyeceğim. 1994 yılı Fransa yapımı bir film. Filmin başrollerinde bir mafya tetikçisini canlandıran Jean Rêno, ailesi öldürüldükten sonra bir tetikçi tarafından himayeye alınan 12 yaşındaki bir genç kızı canlandıran Natalie Portman’ın oynadığı müthiş duygusal bir film.
Bu nedenle birkaç gün https://www.bodrumsokakhaber.com/
haber girişinde aksaklık ve eksiklik olacak. Sanırım biraz izin verirsiniz.
“Hayat dostlarla güzel…”
Varolun…
Yazarın Son Yazıları
Bir Yorum Yazın
Ziyaretçi Yorumları - 0 Yorum