Perihan Tahran – 19 Şubat 2024 Tazelenme Üniversitesi Marmaris kampüsü Elimdekini öyle bir fırlattım ki bakkalın önünden geçen arığa, aynı zamanda ateş gibi yanan yanaklarımdan yaşlar süzülmeye başladı. Pişmanlık, utanç ve karnımda şiddetli bir ağrı. Ah o gazyağı bitmeseydi gelmeyecektik buraya. Elektriğin olmadığı 60 yıllarda akşam yaklaşırken, Lambanın camı...
O sabah uyandığımda yabancı bir şehirde, yabancı bir evde olduğumu hatırlayıp, bu gün çok iş var diyerek kalktım. Perdeyi araladığımda sisli puslu bir hava ve camı açınca, zeytinliklerden gelen o koku yine. Havaya sinmiş zeytin kokusu. Etrafta mukavva kutular açılmayı bekliyor, kimi mutfak eşyası, kimi kıyafet çoğu da kitapla dolu....