haluk şahin gazeteci

İnsanlık fokur fokur… Hele bizim buralar… Hır çıkaran çıkarana.  Kavgaların biri bitmeden ötekisi başlıyor. Herkes silahlı, eller tetiklerde… Oysa çocukluğumdan beri kulağımda küpedir: Silahla oynanmaz!  Kaza çıkar. Hayat boyu çok örneğini görmüşüzdür. Hır ve kaza çıkmıştır. Ama hayır, ders alınmamış. İnsan, ders almaktan çok ders vermeye düşkün bir canlı.  Birilerine...

“…Evli evine köylü köyüne, herkes bilgisayarı başına…”     Dünyada Sovyetler Birliği’nin çöküşünden beri ısınmakta olan “yeni düzen” kazanı fokur fokur kaynamaya başladı. Taşıp etrafı kavurmasından korkulmakta… Nükleer dünya savaşı olasılığından bu kadar rahat bir şekilde söz edilmesi çok ürkütücü.1960’taki Küba krizinden beri böyle bir şey hatırlamıyorum. Şu anda nefesler tutulmuş...

1980’li yılların başında ABD başkenti Washington’da bir yandan üniversitede hocalığa devam ederken bir yandan da fiilen Cumhuriyet Gazetesi’nin Washington muhabirliğini yapıyordum. Bazen sabahları gün ağarmadan telefonunum çalardı.  Uykumu bölüp, açardım. “Kalk oğlum, filanca yerde darbe oldu, Washington’dan nasıl görünüyor? Amerika ne yapar?” derdi telefondaki ses.  Gazeteci Örsan Öymen.  Şimdiki Profesör...

İnsan denen canlı türünün dünya gezegenindeki serüvenlerini anlatan Sapiens kitaplarıyla tanınan antropolog-tarihçi Yuval Noah Harari’nin Neksus adlı kitabını öncelikle ve özel bir ilgiyle okudum.  Özel bir ilgiyle, çünkü  benim uzmanlık alanımı, yani iletişimi kapsıyor ve hayalgücü ile beslenen “bilgi ağları” kura kura insanlığın nerelere geldiğini anlatıyor. İlişkili bir konuda benim...

Tarih Deniz’inde Cumhuriyet teknesiyle yolculuğumuzun 102. miline giriyoruz. Fırtınalardan, dalgalı denizlerden geçtik, hala sallanıyor, zaman zaman su alıyoruz. Ama batmadık, satılmadık, korsanların eline düşmedik. Bunlar kutlamaya değer başarılardır. Kutlu olsun! yıl nedeniyle yazdığım yazılarda da değindim. 1950’den bu yana rota siyasal olarak demokrasi , ekonomik olarak kalkınma olagelmiştir. Sosyolojik olarak...

İki hafta sonra yapılacak olan Amerikan seçimleri kampanyasını göz ucuyla izliyorum.  Amerika’yı yakından bilen, orada pek çok seçim izlemiş biri olarak, her gün “Olmaz böyle şey!” türünden sessiz çığlıklar atıyorum. Örneğin, basın özgürlüğünün bir numaralı tartışma konusu olması! Cumhuriyetçi Donald Trump ve aşırı sağcılar, Demokrat’lardan  çok medyayı suçlamaktalar.  Büyük televizyon...

Türkiye Cumhuriyeti yurttaşı, yani Türk, Daron Acemoğlu’nun ekonomi dalında Nobel ödülünü alması epey sevinç yaratmasının yanı sıra bazı çevrelerde tereddüt hatta eleştirilere yol açtı. Bunlar iki öbeğe ayrılabilirler:  Acemoğlu’nu yeterince Türk bulmayanlar ve onu yeterince solcu bulmayanlar. Ben ilk öbektekileri iyi tanıyorum.  Çünkü, onların tereddütlerinden güç alan fanatikler iki arkadaşımı...

Hükümet, bir gece ansızın gelip Instagram’ı kapattı. Birçok kişi bunu kınadı, bazıları feryadı bastı, sonra bir yerlerde birileriyle birtakım görüşmeler yapıldı ve Instagram açıldı. Ne oldu? Kim kaç gram bir şey anladı olup bitenlerden? Bol bol haber çıktı ama çoğunluğun pek bir şey anladığını sanmıyorum. İlk değerlendirme, iktidarın basın ve...

Sanırsınız ki şiir dolu bir dünyada yaşıyoruz: Bozcaada’da Homeros’u anarken şiir yüklü günler yaşadık. Gazetelerde şairlerle yapılan mülakatlar yayınlanıyor. Şairler şiir üzerine kavga ediyorlar.

24 Temmuz Basın Bayramı nedeniyle hafta boyunca basın özgürlüğünün önemi üzerine pek çok yazılar, bildiriler okuyacaksınız. Baktım, bu yıl devleti temsil eden Valilikler konuya özel bir önem vermişler, 1908 yılında sansürün kaldırılışını kutluyor, sansürsüz basını göklere çıkarıyorlar.

Gazeteci kimdir? Bir zamanlar bu soruya çok önem verilir, açık oturumlar, uluslararası konferanslar yapılırdı. Kimilerine göre, birisine “gazeteci” denilebilmesi için onun diploma, meslek odasına üyelik, iş, basın kartı vb. özelliklere sahip olması gerekirdi. Ben bu gibi toplantılarda hep gazeteciliğin vazgeçilmez bir kamu görevi olduğunu ve öncelikle bir misyon duygusu gerektirdiğini...