Temmuzun son haftası bir akşam vakti, daha doğrusu gecenin onu, tezgâhın üstünde duran mısır paketlerini görünce, patlamış mısır çekti canımız. Kendime kalsa hayatta yapmam, üstelik bu saatte ama isteyen torun olunca öncelikler değişiyor. Tencereye biraz zeytinyağı biraz tuz koyup, dibini kaplayacak kadar mısırı döktüm şıkır şıkır, gözüme az geldi bir...
Yaprak Dökümü dizisi vardı bir zamanlar ve onun Leyla’sının üstünden hiç çıkarmadığı pembe mantosu. Onunla bütünleşmişti, sanki onun içine saklanıyordu. Bizde egolarımıza sarınmış bir türlü çıkarıp atamıyoruz, hâlbuki bir atsak üstümüzden, bünye daha çabuk uyum gösterecek şartlara. Her ne kadar dışardan birine sormak gerekse de kendimi hırslı, egosu yüksek bir...
Aslında, kim dur diyecek bu kadına karşı şiddete ve kadın cinayetlerine diye başlayacaktım, ama bugün Meclisin halini gördükten sonra vazgeçtim. 1 Ocak- 31 Temmuz arasında 249 kadın, sadece temmuz ayında 28 kadın öldü.( Türkiye Kadın Dernekleri Federasyonu). Bu kadınlar hastalık, deprem, yangın veya trafik kazası nedeniyle ölmediler. Bir erkek tarafından...
Bir dönemeci dönmeye karar vermek mi hayatı belirleyen yoksa dönmemek mi, olduğun yerde oturup öylece hayatı seyretmek m? Gelip geçen, dönen dönmeyen şeyleri izlemek de, belirler mi acaba hayatın yönünü? Yoksa o bekleyen olduğu yerde duran mı etkiler diğerlerinin hayatını? Ona rastladığı için şanslı, onu gördüğü için şanssız mı olur...